Weekendje Debrecen (2)
April ’24
“Maar ondersteunen ze de mensen hier met die hulptransporten of maken ze de mensen hier ongezond afhankelijk?” Jantina en ik waren op weg naar de club in Corlatel en we spraken met elkaar over hulpverlening. De vraag: “Hoe kun je mensen echt helpen?”, was de drijfveer achter ons gesprek. Oost – Europa is overspoeld door hulporganisaties die bijvoorbeeld transporten met spullen brengen. Maar mijn grote vraag is of je de mensen daar wel echt mee helpt.
Echte hulpverlening moet naar mijn overtuiging gebeuren vanuit de visie om de mensen onafhankelijk van jou te maken. Gevormd door de Bijbelschool in Engeland en filmpjes die de vrouw uit de boekenwinkel mij in Nederland aanraadde geloof ik dat het schadelijk is als je mensen wilt helpen vanuit een “Messiascomplex”. De gedachte en overtuiging dat het arme Oost – Europa het rijke West – Europa nodig heeft voor een beter leven.
Natuurlijk hebben wij financiële middelen die ze in Oost – Europa wellicht niet hebben. Maar hier zijn ze weer rijker wat betreft relaties. Het is nuttig om te beseffen dat we allemaal gebroken zijn en God nodig hebben en vanuit die nederigheid mensen naar God wijzen. Hulptransporten zijn op korte termijn erg aardig en zal wellicht verschil maken, maar op lange termijn heeft het een groot gevaar. Namelijk dat mensen afhankelijk en lui worden. Om mensen echt te helpen is er een andere aanpak nodig. Maar wat? Maar hoe? Dat was mijn grote vraag.
“Ik heb pas een email gekregen van iemand die er net zo over denkt als jij,” zei Jantina, “Zal ik die doorsturen?”
Juni ’24
En zo kwam ik in contact met familie Keuter, en kwam ik door een bijzondere samenloop van omstandigheden een weekend in Debrecen terecht waar we hierover doorpraatten. In een gereformeerde koffieshop, onder aan een grote gereformeerde kerk in het centrum van Debrecen. Ze werken onder Roma met een strategie die CHE wordt genoemd. Community Health Evangelism. Gefascineerd luisterde ik naar de praktijk en de theorie van CHE onder het genot van een bak koffie en een zoet taartje dat vernoemd was naar een bekende Hongaarse schrijfster.
Enkele dagen later zat ik weer in de trein, terug naar Drobeta Turnu Severin. Verwonderd over Gods leiding. Hoe mijn gedachten de afgelopen maanden over zending gevormd waren. En hoe ik perfect getimed met deze familie in contact kwam. Hoe deze strategie aansluit bij mijn eigen overtuiging ten aanzien van de manier om zending te bedrijven. Ik heb wist dat ik nog veel zou moeten leren maar zo verwonderd was ik in Hem Die stap voor stap de weg wijst.
Thy Word is a lamp unto my feet and a light unto my path
Uw Woord is een lamp voor mijn voet en een licht op mijn pad.
Weekend in Debrecen (2)
April ’24
‘But do they support the people here with these aid transports or do they make the people here unhealthily dependent?’ Jantina and I were on our way to the club in Corlatel and we talked to each other about relief work. The question, ‘How can you really help people?’, was the driving force behind our conversation. Eastern – Europe is awash with aid organisations bringing transports of things, for example. But my big question is whether that really helps people.
Real aid, I believe, must be done from the vision of making people independent of you. Shaped by the Bible school in England and videos the woman from the bookstore recommended to me in the Netherlands, I believe it is harmful if you want to help people from a ‘Messiah complex’. The thought and belief that poor Eastern – Europe needs rich Western – Europe for a better life.
Of course, we have financial resources that they may not have in Eastern – Europe. But here again, they are richer in terms of relationships. It is helpful to realise that we are all broken and need God and from that humility point people to God. Relief transport is very nice in the short term and may make a difference, but in the long term it has a great danger. Namely, that people become dependent and lazy. To really help people, a different approach is needed. But what? But how? That was my big question.
‘I recently got an email from someone who feels the same way you do,’ said Jantina, ’Shall I forward it?’June ’24
And so I got in touch with family Keuter, and by a special coincidence I ended up in Debrecen for a weekend where we talked this through. In a Reformed coffee shop, at the bottom of a large Reformed church in the centre of Debrecen. They work under Roma with a strategy called CHE. Community Health Evangelism. Fascinated, I listened to the practice and theory of CHE over a cup of coffee and a sweet cake named after a well-known Hungarian writer.
A few days later, I was on the train again, back to Drobeta Turnu Severin. Marveled at God’s guidance. How my thoughts on mission had been shaped over the past few months. And how I was perfectly timed to connect with this family. How this strategy aligned with my own convictions on how to do mission. I knew I still had much to learn but so amazed was I in Him Who shows the way step by step.Thy Word is a lamp unto my feet and a light unto my path