Voorstellen
Mijn naam is Lisanne Rademaker. Ik ben in 1999 in Boskoop geboren. Na het afronden van mijn opleiding tot gespecialiseerd pedagogisch medewerker ben ik in 2018 naar Spanje gegaan als au-pair. Hier mocht ik de Heere ontmoeten! Ik was in de kerk opgegroeid maar tot aan mijn 19e kende ik Hem persoonlijk niet. Met dat ik Hem leerde kennen kwam ook het verlangen deze boodschap met anderen te delen. En dat is iets wat ik nog altijd bij me draag. Het verlangen groeit!

De weg naar zendingswerk
In 2019 volgde ik een Bijbelschool. Dit kwam vanuit het verlangen om de Heere en Zijn Evangelie beter te leren kennen maar ook om meer toegerust te worden om de boodschap ook met anderen mensen en kinderen te delen. Tijdens deze Bijbelschool hoorde ik veel over zendingswerk in het buitenland en ik heb daar verschillende zendingswerkers ontmoet. In het voorjaar van 2020 kwam op de Bijbelschool de zendingsopdracht tot mij persoonlijk. Dit was uit Mattheüs 28 vers 18-20. Het was alsof de Heere zelf naar mij toekwam, met mij sprak en ook tegen mij zei: “Ga heen”. Zo ben ik met vallen en opstaan, tegenstribbelen en overgave de weg gaan zoeken die de Heere voor mij heeft, ook als die naar het buitenland zou gaan. Als tiener ben ik twee keer in Oekraïne geweest, met een groepsreis op werkvakantie. Daar had ik heel goede herinneringen aan. Toen ik in de zomer van 2021 voor een weekend in Oekraïne was genoot ik weer zo van de cultuur, de mensen en het land, dat ik in stilte bad: “Heere is dit de plek waar ik heen mag?”

Oog voor Roma
Diezelfde zomer ben ik ook in Albanië geweest. Ik was daar op bezoek bij een zendelinge. Toen maakte ik kennis met een Roma gezin in dat dorp. Deze kinderen zagen er heel slecht uit! Ze woonden in de slechtste huizen en werden door de andere dorpsbewoners ook het slechtst behandeld. Dat heeft me heel erg geraakt en ik verlangde ernaar om er juist voor deze verschopte kinderen te mogen zijn. Toen ik in de zomer van 2022 het zigeunerkamp in Dombok heb bezocht, werd ik getroffen door de morele duisternis waarin de Zigeuners leven. Het is mijn gebed dat Zijn Licht ook daar zal schijnen. Ik vind Maleachi 1 vers 11 een hele mooie tekst. Daar staat dat de Naam van de HEERE in elke plaats groot zal zijn en een reukoffer voor Hem gebracht zal worden. Dat is dus ook in zulke dorpen!

Verlangen en zoektocht
Samen met Stichting Kimon ben ik verder gaan zoeken naar een project in Oost-Europa waar ik iets voor Roma kinderen kan betekenen. Ik verlang ernaar om er juist voor hen, die met de nek worden aangekeken, te zijn en hen lief te hebben. In de Bijbel is het me ook op gaan vallen dat de Heere juist oog heeft voor het uitschot van de samenleving, zij die door iedereen veracht worden! De Heere Zelf kent deze mensen! Hij is de Grote Barmhartige Samaritaan Die Zelf veracht werd en Zich toch ontfermt over diegene die langs de weg ligt dood te bloeden. Ik verlang ernaar dat de Heere mij verandert om steeds meer aan Zijn beeld gelijkvormig te worden en in Zijn voetstappen te gaan. Een bemoedigende tekst vind ik Psalm 46 vers 11. Dat de HEERE verhoogd zal worden onder de heidenvolken. Dat Hij dat zal bewerken is een bemoedigende belofte. God gebruikt mensen die zwak genoeg zijn om op Hem te leunen. Ik bid dat Hij zo ook mij zal gebruiken om te delen van Hem, deze heerlijke God, in woorden en liefde.

Ik hoop in de weg die ik nu mag gaan, duidelijkheid te krijgen over de uiteindelijke plaats in Oost-Europa waar ik aan Roma kinderen het Evangelie mag vertellen en hen ook in hun zorgen kan ondersteunen.

Ik hoop voor een half jaar in Roemenië stage te lopen om kennis te maken met het werk en mezelf verder te ontwikkelen. Dit met het verlangen om toegerust te worden, te groeien en mijn roeping verder te ontdekken.

Tot op heden is de precieze eindbestemming van mijn uitzending nog niet duidelijk. Maar mijn roeping is er niet minder om. En mijn verlangen om wat te kunnen betekenen voor Roma kinderen ook niet. Bidden jullie mee of de Heere mij een plek wil aanwijzen?